آسیب های تک فرزندی

1393/2/31 18:23

نویسنده : مهدیه

733 بازدید

اشتراک گذاری

مقاله ای مربوط به افزایش جمعیت خوندم که بنظرم بد نیست، در این ایام که سیاست های کلی افزایش نسل رو هم رهبری به دولت ابلاغ فرموندن، از نظر بگذرونیم

این جا

مطالعه بفرمایید

خوشحال میشم این جا و در کامنت های این پست این نظریه رو به بحث بگذاریم و هرکس نظرش رو بگه.

البته قطعا ما صاحب نظر نیستیم و نمی تونیم جمع بندی درستی بدست بیاریم ولی قطعا خوندن نظرات جمع، کمک میکنه بیشتر و بهتر به مسئله ی ازدیاد نسل فکر کنیم.

پسندها (5) پسندیدم

مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی

نظرات (7)

کوثر
1 خرداد 93 10:13

سلام به همین اینها اضافه کنید مشکلات تک فرزندی در تمامی سنین را. بنده می شناسم تک فرزندهایی را در هر سنی، حتی 50 سالگی... اینقدر مشکلات دارند که... درباره اتاق هم موافقم. بنده مادرم از اول همین رویه را داشتند. یادم هست بچه که بودیم، یکی از خویشاوندان که مثل ما سه تا دختر داشتند، رفتند یک خانه بزرگتر و به هر کدام از دخترها یک اتاق رسید. ما از همان موقع بهانه می گرفتیم. البته بودجه اش را نداشتیم، اما یادم هست مامان تا 7 اتاق را می شمردند که نیاز است و به ما اتاق تنهایی نمی رسد. نهایتش این بود که می گفت یکی اتاق خواب و دیگری اتاق کارتان. البته که دختر وپسر قطعا باید اتاقشان جدا شود... و ما یادمان می رود که خدا رزق هر کسی را می رساند... ملتمس دعا

مهدیه
پاسخ

بله. ماهم سه تا بچه بودیم. دوتا دختر و یه پسر. همیشه هم تو خونه های دو خوابه زندگی می کردیم. اتاق بچه ها و اتاق پدر و مادر. بعد از نقل مکان به رشت که کمی بزرگتر بودیم و مدرسه می رفتیم، خانه ی ما هم سه خوابه شد و تنها کاری که صورت گرفت جدا کردن محل خواب دختر ها و پسرها بود. چندفرزندی خیلی خوبه. متاسفانه بعضی ها تیپ روشنفکری می گیرن و درحمایت از تک فرزندی میگن" یه بچه میاریم و سعی می کنیم اون رو به خوبی تربیت کنیم..."

مامان
1 خرداد 93 17:27

منم با تک فرزندی مخالفم.اما اگه نتونم از پس بزرگ کردن همین یه دونه بربیام و بازم بچه بیارم واقعا ظلم کردم هم به خودم هم به بچه هااا. یکی دوتا بچه که خوب بشه بزرگشون کرد،خیلی بهتره تا اینکه 4 تا داشته باشیم و حسرت به دل بزرگ شن!مدام بهمون بگن هیچ کاری برامون نکردید.اگه نمیتونستید برای چی ما رو بدنیا آوردید. تعدد بچه ها برمیگرده به توان روحی و مالی خانواده.و لزوما به خاطر افزایش جمعیت نمیشه مردمو مجبور کرد به تولید نسل!!! بعضی خانواده ها هستن با اینکه وضعیت مالی ضعیفی دارن 5 6 تا بچه دارن!به نظر شما آینده این بچه ها چی میشه.درسته خدا روزی رسونه، اما وقتی که واضحه بودجه خانواده برای دسترسی به تمام امکانات برای تمام فرزند ها کافی نیست،این ظلمه مطلقه.... بچه ها بزرگ میشن با حسرت داشتن امکاناتی که وجود داره و اونها بی نصیب اند.اونوقت بچه هایی که احساس عقب موندن از جامعه و محیط اطرافشونو دارن و کنار هم سالهاشون اعتماد به نفس پایینی دارن و کوشا نیستند و مثل مهره سوخته میمونن به چه درد جامعه میخورن. با کمبود محبت《به خاطر تعدد فرزند توجه خانواده به بچه ها کم میشه》 با کمبود اعتماد به نفس. امکان داره این افراد معظل جامعه بشن.تا اینکه افتخار جمعیت کثیر و پویا!!!

مهدیه
پاسخ

ذدر مورد این مطلب من باهاتون هم عقیده نیستم. من و خیلی از دوستان و اطرافیانم تو خانواده های چند فرزندی و 3 یا 4 فرزندی بزرگ شدیم و پدرهامون کم در آمد تر از همسرهامون بودن ولی زندگی راحتی داشتیم . توقع ها کمتر بود. کما اینکه من معتقدم توقع به فرزند ربطی نداره و نوع برخورد خانواده با فرزند ، بچه رو کم یا پر توقع بار میاره. در گذشته من خواهر و برادر م یه دوچرخه داشتیم و با هم نوبتی بازی می کردیم. ولی الان خانواده ها فکر می کنن باید برای بچه ها اسباب بازی های جدا باید تهیه کنن و روحیه ی قناعت رو درشون از بین می برن. در موارد دیگه مثل لباس و تخت خواب و تفریح و ... هم کاملا همین طوره. من و خواهرم تو یه اتاق می خوابیدیم ولی الان پدر و مادر ها راضی نمیشن برای بچه هاشون اتاق های مشترک تهیه کنن. تصور میکنن بهشون لطمه می خوره. اتفاقا این در کنار هم بودن من و خواهرم ما رو به هم وابسطه کرده و مزایای دیگه ای هم برامون داشته... و همینطور محبت در خانواده های چند فرزندی خیییییییییلی بیشتره.اصلا قابل قیاس با خانواده های تک فرزندی نیست. شما مادری . مسلما هرچند فرزندی هم داشته باشی به همه شون به یک اندازه و به همه بی اندازه محبت می کنی. محبت به یکی مانع محبت کردن به دیگری نمیشه. با این تفاوت که وقتی خواهر و برادر هم باشن یه محبتی از جانب خواهر و برادر هم نثار بچه میشه و این کمک می کنه به پدر و مادر. یه مثالش همین بودن و نبودن خاله و داییه. وقتی خاله و دایی هستن احساس تنهایی و ضعف در بچه کمتره. نبودن دایی و خاله اول از همه احساس تنهایی و بعد کمبود رو به بچه القا می کنه . چه رسد به خواهرو برادر. بودن بچه ها در کنار هم، حتی اگه فقط دو تا باشن، به پیشرفت درسی شون هم کمک زیادی می کنه. البته این نظر من بود و نظر شما هم محترمه و قابل بحث

مامان
1 خرداد 93 17:44

به نظرم به جای ترویج افزایش تک فرزندی یه کاری بکنن برای ازدواج و اشتغال جونها و اینکه نذارن انقدر طلاق توی جامعه زیاد بشه.... خیلی ها دورو برم هستند که سن ازدواج و بچه دار شدنشون گذشته و هنوز ازدواج نکردن!به شخصه توی دوست و آشنا و فامیل 7 نفر رو میشناسم که باعث تاسفه.همین هفت تا خانم اگه ازدواج کرده بودن و فقط یه بچه یا دوتا بچه بدنیا میاوردن خود به خود مشکل هل میشد. خیلی ها هم هستن که ازدواج میکنن اما بدون اینکه بچه دار بشن بازم طلاق میگیرن.... اگه جامعه ی ما اینطور پیش بره که جونها نتونن درست زندگی کنن.و نسل های بعد هم همینطور باشن که فاجعه ی بزرگتری رخ می ده.... قربون زمان قدیم که سن ازدواج پایین بود و بچه ها زیاد و توقع ها کمو قناعت زیاد..... الان ازدواج توی 35 سالگی شده کلاس

مهدیه
پاسخ

شما درست میگی. این چنین مواردی که با سن بالا هنوز مجرد هستن اطراف من هم خیلی زیادن. ولی این به تک فرزندی و چند فرزندی ربطی نداره. این به فرهنگ نامناسب خانواده برمیگرده... طلاق هم همینطور. اتفاقا در حکمی که ابلاغ شده به چنین مسائلی هم اشاره شده. در بند های بعدیش ولی الحمدلله از اونجایی ه ما اینجا چنین دوستایی نداریم که با این مشکلات مواجه باشن، مطرحش نکردیم. قطعا چنین مسئله ای از دید رهبری پوشیده نبوده.

مامان محمدپارسا
1 خرداد 93 21:09

وقت نکردم برم و اون لینک را کامل بخونم ولی حتماً می خونم.آخه گلپسر که معرف حضور هست اجازه نمیده!! من به شخصه با تک فرزندی مخالفم.البته معایب و مزایا های زیادی داره که حتماً خودتون در مقاله های مختلفی که در اینترنت هست حتماً زیاد به چشمتون خورده.از مزایا بگذریم که خیلیییی طولانی میشه ولی از معایبش بگم که حالا من 30 ساله شدم و خواهر و برادری ندارم با اینکه خودم خانواده مستقل دارم خیلی احساس تنهایی می کنم و آسیب دیدم این آسیب به فرزندم هم میرسه چون از نعمت داشتن خاله و دایی و دختر خاله و... محرومه.این یه عیب بزرگه برای تک فرزندی...

مهدیه
پاسخ

درسته. بزرگترین ایرادش همین آسیب روحی ای هست که به افراد وارد میشه. در صورتیکه می تونیم جلوی چنین آسیبی رو از حالا بگیریم اما متاسفانه بی توجهی می کنیم. معایب دیگش هم که جای خود داره...

مامانی
3 خرداد 93 11:25

بچه خوبه اما بنابدلایلی شخصی دوست ندارم زیاد بچه داشته باشم

مامان علیرضا (mahtab)
5 خرداد 93 10:40

سلام ان شاالله خير است يک صلوات خاصه و دو رکعت نماز زيارت به نيابت از شما امروز ظهر هديه ي من به شما

مهدیه
پاسخ

ممنون نازنینم

نیلوفر/مامانه روژینا
5 خرداد 93 16:46

مهدیه جان من خودم تک فرزندم.بنظرمن اگه بخوام به این موضوع نگاه کنم هم خوبی داره هم بدی. خوبیش اینه که تمام توجهات و محبتهای پدر و مادر مختص بچه است.من در اون زمان زیاد کمبود خواهر و برادرو حس نمیکردم اما الان حس میکنم اگر یه خواهر یا یک برادر داشتم از همه لحاظ برام بهتر بود.منم دوست ندارم روژینا تک فرزند باشه اما همسرم مخالف نظر منه و ترجیح میده که دیگه بچه دار نشیم و بیشتر مواقع در این مورد بحثمون میشه و به هیچ نتیجه ای نمیرسیم .هرچقدر هم براش شرح میدم که یک بچه دیگه لازمه اما اصلا متقاعد نمیشه.خیلی دوست دارم که بپذیره.اما نمیدونم باید چکار کنم و چجوری راضیش کنم.لطفا راهنمایی بفرمایید.

مهدیه
پاسخ

نیلوفر جون... این موضوع رو هم به سایر اشتراکاتمون اضافه کن!!!

همسر منم به شدت مخالف داشتن بچه ی بعدی هست و متاسفانه سر این موضوع باهم اختلاف نظر داریم. گاهی در این مورد صحبت می کنیم ولی با هیچ دلیل و منطقی به آوردن بچه ی بعدی رضایت نمی دن. من مطمئنم این مسئله براشون یه حالتی داره که نمی خوان حتی بهش فکر کنن. در نتیجه من تصمیم دارم در زمان مناسب از طریق مشاور دلایل و توجیهات همسرم رو بشنوم. چون قطعا نمی خوام بی دلیل فاطمه سادات رو از داشتن خواهر و برادر محروم کنم.

مادردختری

آسیب های تک فرزندی

نظرات (7)

مطلب بعدی

مطلب قبلی