مادردختری

سلام اگر خدا بخواد فردا همسری عازم سفر کربلاست! به همراه جمعی از دوستانش... که میشن یه اتوبوس!!! و باز هم مثل همیشه با دلایل خودش اجازه نداد تو این سفر همراهش باشم! از اربعین گذشته، انتظار این سفر رو میکشید. میگفت" هرکس پارسال رفته، امسال هم میره! یعنی نمی تونه نره!!" با توجه به اخباری که از شرایط ازدحام زایرین در مرزها می رسه، خیلی نگران هستم و با این حال مثل همیشه می سپارم شون به خدا! تا سلام و دعای من  رو برسونه به هوایی که چندی پیش درش تنفس کردیم! و دعاهامون مستجاب شد! و به برکتش امیدداریم تا بار دیگه، توفیق تنفس در اون فضا، نصیب مون بشه! دلم رو همراه همسرم عازم این سفر می کنم... اما جسمم ا...

...

یه جورایی تخصصیه...اگر موضوع براتون جالب نیست ، منتظر پست های بعدی باشید! یادم میاد دانش آموز که بودیم، تابستون ها یا ایام عید که از تحصیل نسبتا فارغ می شدیم، سعی می کردیم وقت مون رو با خوندن کتاب های مختلف پر کنیم. تاثیری که از کتاب ها و رمان های مذهبی می گرفتم، گاهی خیلی بیشتر از کتاب های علمی یا روانشناسی بود. خوندن زندگینامه های شهدا و علما رو هم دوست داشتم. بعد از اینکه خوندن و نوشتن یاد گرفتیم، هر از چندی پدرم برامون کیهان بچه ها می خرید و مادرم هم تاکیدش روی خوندن کتاب داستان راستان بود. قرآن خوندن رو هم پدرم بهم یاد داد. این جور که روزی یک جزء قرآن می خوندن و منم کنارشون می نشستم و به آیات قرآن نگاه می کردم. گاه...

  ...

دلم واسه روزای شیرین شیر دادن به دخترم تنگ شده چند شبه که خودش تنهایی میخوابه بدون اینکه شیر بخوره، چشماشو میبنده و براش قصه میخونم و میخوابه یادش بخیر چه روزای شیرینی بود... هنوزم.گاهی شبا کنار بالشش میشینم و صداش میکنم بیاد بخوابه. بعد بصورت ناخودآگاه دستم میره به سمت لباسم... و یادم میاد چند روزیه با اون روزای شیرین خداحافظی کردیم احساس خلا میکنم یه کمبودی رو در وجودم احساس میکنم کاش میشد دوباره به زودی مادر بشم همه ی اون لحظات خوش برام تکرار بشه خدایا... دلم گرفته کاش بتونم خیلی زود با این غصه کنار بیام ...

سلام عزاداری هاتون قبول بعد از یه مدت طولانی، امروز صفحه ی وبلاگم رو باز کردم و دیدم دوستای گلم این ایام به یادم بودن و برام کامنتهای پر از مهر و محبت گذاشتن. به داشتن شما دوستای مهربونم افتخار می کنم. بعضی هاتونم که دیگه برام شدین مثل یه خواهر... وقتی از دغدغه ی بزرگ از شیر گرفتن دخترم صحبت می کردم، اصلا فکر نمی کردم از دعای شما و کمک خداوند بتونم به این زودی و به این راحتی این مرحله رو هم پشت سر بگذارم... این که می گم از دعای شما، واسه اینه که یقین دارم پشت این کامنت ها و پیام های پر از مهرتون که از نتیجه ی شیر گرفتن دخترم پرس و جو کرده بودین، دعای خیرتون هم پشتیبان دلنگرانی ها و دل آشوبی هام بوده! گرچه هنوز فقط دوروز...

این روزها و شب ها، حتی اگر پای منبر روضه ی سید الشهدا نشینی و تو کوچه و خیابون دسته های عزاداری رو نبینی و از شبکه های تلویزیون هم صدای شورشی که در عالم به پا شده به گوشت نرسه، باز هم دل شکسته ای و اشک هات نا خودآگاه جاری میشه! با این وجود، به برکت اباعبدالله، هر روز مون رو با شنیدن روضه های اباعبدالله شروع می کنیم و شب ها هم در هییت عزاداری شون اشک میریزیم. تو مسجد، پای تلویزیون، یا حتی اگر تو کوچه ها صحنه ای عزاداری ببینم و روضه ای بشنوم، و اشکم جاری بشه، دخترم میاد و بوسم می کنه و میگه مامانم غصه نخور! نانازم،عزیزم،گریه نکن! اما برای من شیرین تر از اون، لحظه ایه که دیگه نمی تونه ساکتم کنه و خودش هم پا به پای من تباکی میکنه...

  مجله سپیده دانایی: تا به حال شده کودکتان در یک جمع یا میهمانی، اسباب بازی یا وسیله ای را از کودک دیگری به زور بگیرد؟ احتمالا خیلی زیاد! در این مواقع ممکن است احساس ناراحتی کرده و با خود بگویید دیگران چنین قضاوت خواهند کرد که در تربیت کودکتان کوتاهی کرده اید؛ یا خوشحال شوید از اینکه کودکتان می تواند از عهده کارهای خودش بربیاید و جای خود را در جمع باز کند؛ شاید هم نسبت به اینگونه رفتارهایی بی تفاوت هستید و اهمیت چندانی برایتان ندارد.   صرف نظر از احساس شما، جنگ و جدال به خاطر اسباب بازی بین بچه ها، یک جنگ تمام نشدنی و همیشگی است که هیچ راهی هم ندارد. کودکان نسبت به وسایل خود احساس مالکیت داشته و چشم ندارند کودک دیگری به ...

کاش تمام دریا های دنیا، اشک باشه و از چشمم جاری بشه تا شاید بتونم غصه ی از شر گرفتنت رو از دلم بیرون کنم... گرچه هنوز یک ماهی تا زمان از شیر گرفتن وقت دارم...ولی این زمان کوتاه، سریع تر از همه ی ماه های زندگیت برای من سپری میشه و می دونم روز خداحافظیه تو با مکیدن شیره ی وجودم هم به زودی فرا میرسه! تازگیا وقتی تقاضای شیر می کنی، با ناراحتی بهت نگاه میکنم و برای فاطمه سادات دوساله ای که باید برای همیشه از این تعلق خدادادیش دل بکنه، دلسوزی و بغض میکنم... یاد میارم اولین باری که بهت شیر دادم... اولین باری که با علمی که خدا در وجودت قرار داده بود، زبانت رو دور دهانت می چرخوندی تا ازم تقاضای شیر کرده باشی! و روزهایی رو که...

  ...