مادردختری

سلام به لطف خدا اگه قسمت باشه هفته ی آینده عازم سفر به کربلای اباعبدالله هستیم. البته تا وسطای عید هنوز تصمیم داشتیم سفر رو به خرداد ماه موکول کنیم اما از اونجایی که شنیدم هوای خرداد برای سفر با بچه اصلا مناسب نیست و از طرفی اون ایام،  هم زمان میشه بهاجام جهانی و قطعا برای همسری دغدغه ایجاد می کنه! تصمیم بر این شد که آخر فروردین بریم سفر. تو کمتر از دو روز همه ی کارها رو انجام دادیم و پدرشوهرم مدارک رو بردن قم. چون کاروانمون از قمه و عموی همسری مدیریتش رو عهده دارن! توصیف اشتیاقم برای سپری شدن این روزهای آخرِ انتظار در قالب کلمات نمی گنجه!  یادمه 5 سال پیش زیر گنبد اباعبدالله ، روز آخر سفرمون دستامو آوردم بالا ...

آدمهایی اطرافم هستن که فکر می کنن برای بردن اسمشون، باید وضو گرفت و بسم الله گفت! ولی من برای صدا کردنشون اعوذ بالله می گم... ...

9 روز مانده... تو را ز کنگره ی عرش میزنند صفیر... ...

سلام واقعا عذر می خوام از اینکه عکس نمی ذارم. باور کنین گوشیم پر شده از عکسای فاطمه سادات ولی سیم اتصالش خراب شده و نمی تونم حافظه اش رو خالی کنم. باید منتظر بمونم تا رم ریدر پیدا بشه و از خجالت شما دوستای مهربون و موبایلم در بیام! مدتهاست از کارای فاطمه ساداتی ننوشتم. امروز صبح به ذهنم رسید تا دیر نشده و کاراش کهنه نشده باید بنویسم شون. این روزا اگه یک روز کامل رو در کنار دخترم باشین ممکنه صد بار کلمه ی سیام "سلام" رو از دهنش بشنوید. هرکسی از در بیاد تو بهش سلام می کنه. گاهی بی موقع ازش استفاده می کنه ولی از اونجایی که کلمه ی خوبی رو برای تکرار یاد گرفته و ما هم از شنیدنش لذت می بریم و سیر نمی شیم، و هربار با استقبال ما موا...

این  را از دست ندهید ...

 13 روز مانده... برخود گریستم که نگردید قلب من مانند عقل و عشق کمی بر مدار او ...

سلام سال نو تون مبارک صد سال به این سال ها هر روزتان نوروز نوروزتان پیروز           ...                                                                    شروع سال جدید برای ما با شادی و طراوت خاصی همراه بود. ساعتی قبل از شروع سال نو راهی منزل پدری شدیم و خاله ها و دایی و برادرم با خانواده شون اومدن و در کنار هم سال رو تحویل کردیم. چند دقیقه بعد از تحویل سال هم همگی با هم دعای فرج خوندیم .  برای شام هم ه...

سال 92 هم با همه ی روزهای تلخ و شیرینش داره تموم میشه! خداروشکر که تو این سال در کنار دختر گلمون ، روزهای شیرینی رو تجربه کردیم و شاهد رشدش بودیم. گرچه بیشتر از همه ی سال های زندگیم طعم تلخ مریضی رو چشیدم . اما خوشی های امسال هم قابل اغماض نیستن! سفر یهویی مون به مشهد... عروس شدن دختر خالم... تولد نی نی های عزیز ترین دوستانم... گرفتن جشن تولد و دندونی برای فاطمه سادات گلم... و آخرین و مهمترینش هم همین دیشب بود که خبر خوشی بهم رسید .( البته تا زمانیکه اطمینان کسب نکردم، خبری ازش نمی دم! ) یکی از شیرین ترین یادگاری های امسال هم آشنا شدن با دوستان جدید وبلاگی بود. و ارتباط بیشتر و نزدیک تر با دوستایی که شروع آشنایی مون ...

امروز از صبح شروع کردیم به خونه تکونی و همه جا رو تمیز کردیم. یه خانومی اومد کمکم تا دست تنها نباشم که البته بیشتر کارها رو هم خودش انجام داد. الان همه جا برق میزنه. خدایا شکرت... خیلی خوشحالم که امسال تونستم خونه تکونی کنم. پنجره ها، پرده ها، کمد ها، دراور و عروسکا، کتابخونه، همه و همه کلی تمیز و خلوت شدن. طبق معمول یه پلاستیک بزرگ هم وسایل اضافی داشتیم که دادم رفت. یه پلاستیک بزرگ دیگه هم آشغال شد. حالا فکر کنین چقدر خونه خلوت شده. بیشتر لباسای فاطمه سادات رو هم بخشیدم. حتی خیلی از لباس های خودم رو. این جور واقعا آدم احساس سبکی میکنه! یه خانومی هم اومد کمکم که یه دو سالی هست هر وقت بهش احتیاج دارم، میاد پیشم و بقولی قلق خونه م...